05-11-2010

pauzeknop

Het is dag 3 van deze nieuwe chemorun, 10u00 en erg stil op de kamer... behalve het tikken en kloppen van de chemopomp en wat gestommel op de gang is er weinig te horen. Buiten heerst de herfst, nog een klein duwke en de bomen staan weer in hunnen bloten.

Ik snap het nog altijd niet, we zijn dik 3 maanden verder en eigenlijk kan ik nog altijd niet goed bevatten wat er met me aan de hand is. Het lijkt wel of iemand de pauzeknop heeft ingedrukt en de controle over mijn leven heeft overgenomen.

Vorige week was ik voor het eerst sinds lang weer de oude: geen problemen meer met schommelende bloedwaarden, nauwelijks nog neveneffecten van vorige chemo's en energie zat. Gewoon in prima vorm: gewandeld, gefietst... noem maar op.

En enkele dagen later ben ik op doktersbevel opnieuw een chemopatiƫnt die te gast is op kamer 601 en plots weer geconfronteerd wordt met het feit dat er blijkbaar wel degelijk een ernstig gezondheidsprobleem is. De overschakeling is in elk geval vrij brutaal en nogal verwarrend.

Buiten draait de wereld door, ik zou van alles kunnen(willen) doen maar iemand heeft de pauzeknop ingedrukt.

2 opmerkingen:

  1. We vertrouwen erop dat het straks met (veel) geduld weer fast forward zal gaan
    hou de moed erin
    Martine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Marc, ik volg je blog al een tijdje. Ik wens je veel sterkte en veel moed.

    Hilde.

    BeantwoordenVerwijderen