Zeg ik tegen daarjuist tegen Roosje: we moeten wij niet op verlof gaan om avonturen te beleven, ze komen bij ons zowat elke dag door de voordeur aanspoelen. Daarnet nog een telefoontje van Dr.S van het AZ Sint Jan. De laatste laboresultaten van de bloedsamples van donderdag wijzen op een besmetting in mijn bloed die voortkomt van mijn poortcatheder. Die zotte koortsvlagen van de afgelopen week zijn dan toch geen inbeelding geweest blijkbaar.
De instructies zijn: lichaamsthemperatuur strikt opvolgen en bij een nieuwe koortsopstoot onmiddellijk naar het AZ sporen. Voorlopig zit dat goed maar we hebben ondertussen toch al mijn zussen gebeld om te horen of ze in geval van nood in de eerste dagen eventueel voor ambulance kunnen spelen. Als de koorts wegblijft dan is er niks aan de hand en wordt mijn poortje dinsdag bij het eerste geplande rendez-vous verwijdert: einde probleem! We zitten toch op einde van de intensieve kuur en de rest van de chemo-troep kan weer via mijn onderarmen zoals in het begin, de cirkel is dan rond.
Ik zal het anderzijds wel missen mijn poortje, het heeft me heel wat blauwe plekken en andere miserie bespaard en ik vond het al die tijd een grote luxe om zonder problemen door al de transfusies van het afgelopen jaar te komen. Maar goed, ook poortjes hebben blijkbaar maar een beperkte houdbaarheid, het mijne mag dus binnenkort gaan rusten in vrede.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten