dindag 20 juli. We proberen om de ochtenduren zo rustig mogelijk door te komen maar de zenuwen sta op scherp... rond 11u00 stappen we op de fiets richting Loofstraat. De wachtkamer van dr V. is niet bepaald een vrolijke bedoening, het er is er piepklein en alle lectuur gaat over kanker. Kort na de middag ontvangt dr V. ons en druk doende met zijn bezigheden (gsm, pc ect.) heeft hij aan dat mijn probleem vermoedelijk lymfoom of lymfeklierkanker is.
Als Roosje de vraag stelt als dat dan goed- of kwaadaardig luid het antwoord... het is kanker hé mevrouw! Bij de vraag hoe je zoiets oploopt is het antwoord: BRUTE PECH - SHIT HAPPENS.
Het is een beetje naar adem happen en blijven zwemmen. Het betere nieuws is dat er met een aangepaste chemokuur een goede kans op genezing is (we gaan voor uw volledig herstel hoor meneer Coeman). De therapie kan ambulant gebeuren maar zal wel van lange duur zijn (+/- 1 jaar). Ik zie dat al helemaal zitten en wil er al direct 200% voor gaan. Roosje is meer van slag omdat ze er van uitging dat het wel over iets "onschul-digers" zou gaan.
Voor de rest worden er nog een enkele bijkomende onderzoeken gepland (Pet-scan / ruggemergpunctie / hartonderzoek...). A la bonheure zou ik zo zeggen.
We eten ne crok in de buurt van de Broeltorens en ik bel de kinderen met het(goede?)nieuws. Na de middag doen we het verhaal aan familie en vrienden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten