herinnering

In 1977 werd een negentien jaar oude inwoner van Glasgow, een zekere Robert Brown, gearresteerd voor een moord die hij niet had begaan. In de dagen na zijn arrestatie werd een bekentenis uit hem geslagen door een politieagent die later werd aangeklaagd wegens corruptie. Brown zat vijfentwintig jaar in de gevangenis en verloor twee keer in hoger beroep voordat zijn veroordeling in 2002 tenslotte werd vernietigd. Na zijn vrijlating reisde hij vrijwel meteen naar Loch Lomond af om aan de zuidoever van het meer op een steen in het zonlicht te gaan zitten en "de wind op mijn gezicht te voelen, en de golven en de bergen te zien", zoals hij het formuleerde. Brown was op de dag van zijn arrestatie aan de oever van het loch geweest. De herinnering aan de ruimte, aan de plek die hij een kwarteeuw niet gezien had, was hem tijdens zijn gevangenschap tot steun geweest. Hij had de herinnering, zij hij later, bewaard "in een geheim vakje" in zijn hoofd.

noot: fragment uit "de laatste wildernis" van R. Macfarlane

noot: de eerste stap van chemo-ronde twee is goed verlopen.